مرد من! مرد خوب من!تو با سخاوتمندی خاص خودت، منو توی مهربونیات غرق کردی و بهم این فرصت رو دادی
تا بی نظیرترین حسهای روی زمین رو با تو تجربه کنم.
تو عمق وجودم رو درک کردی و دوست داشتنت رو نثار همه من کردی؛ من خوب و من بد. تو با اون آرامش
آسمونیت، پناهگاه همه بغضام شدی. تو بهم ایمان دادی که هنوز هم عشق وجود داره و میشه عاشق شد...
حمایت نرم دستات، حرفای عاشقانه عمق نگات، صداقت خواستنی صدات و همراهی بی دریغ وجودت،بهم
این اجازه رو میده که خودم رو خوشبخت ترین بدونم.
خوشحالم که عشق مردی مث تو رو به دلم راه دادم ، خوشحالم که دوستت دارم رو در همه شرایط هاازت
شنیدم ،حتی زمانی که کیلومترها از هم دوریم ....
خوشحالم که دوست داشتنت رو در عمل هم میبینم و باورم رو بیشتر میکنه
از همینجا تا آخر عمرم دوستت خواهم داشت....
چرا میگن دست رو دلم نـــــذار؟!